De prijzenoorlog tussen de Nederlandse supermarkten heeft tot nu toe ongeveer 34.000 banen gekost. Het verlies aan inkomsten is sinds het begin van de prijsverlagingen opgelopen tot € 1,7 miljard. De helft van dat bedrag ging ten koste van de winst van de bedrijven, de andere helft werd uit besparingen gefinancierd.
Dat zeggen Laurens Sloot van het Erasmus Food Management Institute en Jan-Willem Grievink van Cap Gemini in NRC Handelsblad.(éénmalige gratis registratie vereist) Daarmee lijken de bezuinigingen op personeel in de supermarkten in een stroomversnelling te zijn gekomen. Niet alleen de supermarkten zetten echter veel personeel op straat. Ook bij fabrikanten zijn harde klappen gevallen, terwijl ook in de logistiek veel banen verloren zijn gegaan. Supermarkten laten bijvoorbeeld minder vrachtwagens rijden en distributiecentra zijn gesloten. Voor dit jaar verwachten beiden nog verdere ontslaggolven bij fabrikanten.
Dat 1,7 miljard euro besparing zou inhouden dat er 34.000 jobs verdwenen, is blijkbaar op een al te tendensieuze manier berekend nl. door dit bedrag gewoon door de gemiddelde loonkost te delen. Het cijfer is dus totaal uit de lucht gegrepen.
Om een andere reden vind ik deze titel tendensieus en zelfs gevaarlijk. Er wordt gesuggereerd dat prijsdalingen als voornaamste (of moreel dermate doorwegend) effect jobverlies hebben. En kortom eigenlijk niet goed zijn. M.a.w. het zou bijna een sociale maatregel zijn om prijzen omhoog te halen. Want met gestegen inkomsten zou een bedrijf meer mensen kunnen aanwerven.
Terwijl dit alles gewoon een spel van economie is. Waar de vrije markt netjes zijn werk doet, waar de consument profiteert, en waar al te ver doorgedreven prijsdalingen tot automatische correcties gaan leiden - want onhoudbaar voor supermarkt of producent, waarna die marktspeler verdwijnen zal. Verdwijnt er geen enkele marktspeler, dan is dat eerder een indicatie dat de prijzen vroeger gewoon te hoog waren en nu genormaliseerd zijn.
Geplaatst door: yupie | mei 05, 2005 om 01:18 vm