Senator Philippe Bodson ontving € 150.000 per maand als algemeen directeur van het -toen reeds zieltogende- spraaktechnologiebedrijf Lernout & Hauspie Speech Products. Dat zegt Jo Lernout in de marge van de voorstelling van zijn boek omtrent het LHSP-débâcle: 'Jo Lernout, mijn verhaal'.
Lernout stelt zich vragen bij de rol van Bodson die eind 2000 (onder meer door Lernout zelf) werd benaderd om LHSP door de crisis te loodsen.
'LHSP had gered kunnen worden, daar ben ik van overtuigd. Er waren genoeg geïnteresseerde partijen, maar om een of andere reden stuurde toenmalig algemeen directeur Philippe Bodson hen wandelen. Achteraf werden de activa van LHSP voor een prikje verkocht aan de Amerikanen. Ik kan dat nog altijd niet begrijpen', aldus medestichter Jo Lernout.
Of nog:
'Bodson stelde een reeks voorwaarden, onder meer een maandwedde van 150.000
euro', aldus Lernout. Maar Bodson werd voor LHSP niet de redder op wie Lernout
en anderen gerekend hadden. 'Hij veegde een aanbod van Temic onder de tafel.
Deze dochter van Daimler-Chrysler wilde 300 miljoen dollar (238 miljoen euro)
betalen voor onze automotive-technologie. Daarnaast was er nog een bod van 180
miljoen dollar op ons vertaalbureau Mendez. De som, 480 miljoen dollar, had LHSP
in staat gesteld in één klap zijn bankschulden terug te betalen.'
Kort na zijn benoeming tot algemeen directeur in januari 2001 reisde Bodson naar
de Verenigde Staten. 'Bij zijn terugkomst meldde hij me koudweg dat de twee
deals niet doorgingen. Toen ik vroeg waarom niet, antwoordde hij me dat hij de
baas was en me geen uitleg verschuldigd was. Nadien werden de
automotive-activiteit en Mendez voor een habbekrats verkocht aan Amerikaanse
bedrijven, net als nadien een reeks andere mooie activa.' (De Tijd)
Beste Jo, waarom kom je daar bijna 6 jaar na de feiten mee voor de dag, wou Bodson niet delen in zijn persoonlijke winst met jullie misschien ??? Dat had je toen wel al moeten zien aankomen toen hij vertelde dat je niets meer te zeggen had... (Of heeft hij iets anders gezegd dat we in 2012 te weten komen...)
Geplaatst door: Herman Verley | mei 26, 2005 om 02:05 nm
Ben ik echt de enige die zich bij al die "captains of industry" vragen stelt? Zakkenvullers drijven op hun old-boys netwerk. Je moet hun palmares maar eens bekijken. Een zieltogend bedrijf overhoop halen, halveren, grote speech en maken dat je weg bent voor de grote crash... waar je niks mee te maken had natuurlijk want je was al weg... met het geld :-)... dat je dan prompt naar Zwitserland,... versast. Waarna je samen met je vrij-metselaar-broeder/opus dei/rotary/... ouwe lullen club over de good old times zeurt op een terras in Monaco om 's avonds (ook altijd mooi om zien) je in je bolide ploft met iets blonds (die echt niet op je geld uit is). Kan iemand dit aan Bart De Pauw geven als hint voor een volgende soap?
Geplaatst door: peter | mei 26, 2005 om 03:16 nm
Ik heb het boek net uitgelezen omdat ik tamelijk nieuwsgierig was hoe dit nu allemaal in elkaar stak. Het enige waarbij ik me grote vragen stel, is het feit dat er blijkbaar door niemand (ik bedoel daarmee: Bodson, Duerden, ja zelfs Belgische overheid, etc...) de moeite gedaan werd om dit bedrijf te redden! Hun visie ivm hun LDC's was gewoon weg subliem. Zo konden we gewoon een pak meer werkgelegenheid creëren hier in België en andere landen. Waarom heeft hier niemand ECHT moeite gedaan?? Ok, er klopten bepaalde dingen niet in de boekhouding, maar mij maak je niet wijs, dat je met zo'n ambitie als Jo en Pol alles puur voor het geld zou doen! Nouja, ik persoonlijk vind het inmens spijtig dat zo'n bedrijf met zo'n mooie toekomst (ook voor België zelf) teneer gegaan is, en voor een appel en een ei verkocht is, WEERAL aan Amerikanen!
Geplaatst door: Sebastien | juni 09, 2005 om 12:26 vm
Goed boek! Maar waarom niet in een katho bibliotheek beschikbaar?
Geplaatst door: Marieke en Lies | november 14, 2006 om 04:06 nm