I know nothing...

Telecomwet

De kamercommissie infrastructuur heeft gisteren de Telecomwet  goedgekeurd. De nieuwe wet is een update van de bestaande wetgevingen in verband met elektronische communicatie. Enkele Europese richtlijnen worden uitgevoerd en de wetgever legt ook een paar eigen accenten. Het ontwerp -maar de goedkeuring zou vlekkeloos verlopen- is een turf. Koppelverkoop, inclusief   sim-locking, worden toegestaan, de klant wordt extra beschermd, het sociaal tarief wordt uitgebreid en internetproviders worden verplicht gratis bescherming te geven aan virussen, spyware, enzovoort. Vooral dat laatste heeft heel wat gevolgen, want de volksvertegenwoordigers delen nu de verantwoordelijkheid over een veilige computer tussen de gebruiker en de   netwerkbeheerder.

Bram Souffreau

Hugo Coveliers: "Schaf de VRT af"

Dinsdagavond, halfnegen. De Rode Zaal van het Antwerpse Fakkeltheater, waar An Nelissen normaal haar monoloog "F*** You" opvoert, is vanavond het toneel voor een ander soort spektakel. De dames en heren uit de reclamesector die zich verenigd hebben in VEPEC, de Vereniging voor Promotie en Communicatie, zijn er samengekomen om te luisteren naar een debat over de openbare omroep. Marc Van de Looverbosch van het VRT-radionieuws is moderator, en in het panel zitten Pol Van den Driessche, politiek hoofdredacteur van VTM, Els De Bens, hoogleraar communicatiewetenschappen aan de Gentse Universiteit, en Leo Hellemans van de VRT-televisienieuwsdienst. Special guest Hugo Coveliers zal eerst zijn stelling verdedigen dat de VRT beter afgeschaft wordt, waarna hij voor de rest van de avond terug de zaal invliegt. Mijn interesse in de audiovisuele media bracht me naar Antwerpen. Met het oog op een podcast had ik vooraf toestemming gevraagd om een geluidsopname te maken, maar dat werd door VEPEC-voorzitter Jan Bax diplomatisch geweigerd, hoewel Hugo Coveliers me liet weten dat het wat hem betreft geen probleem vormde. Die geluidsopname heb ik stiekem toch gemaakt, al was het maar om het schrijven van dit artikel te vergemakkelijken, maar ze is dus niet bedoeld voor publicatie.

Hugo Coveliers, momenteel partijloos senator, begon zijn toespraak met een kwinkslag.

Linkse journalisten zeggen vaak van mensen die niet links zijn, dat ze   "verzuurd" zijn. Als je dan nog zegt dat je niet links bent, dan word je   "verkrampt" genoemd. En als je begint te motiveren waarom je niet links bent,   dan noemt men je "gefrustreerd". Ik heb intussen al deze stadia doorgemaakt,   en waarschijnlijk ben ik nu voor hen in opperste staat van frustratie.

[Lees verder: Hugo Coveliers: "Schaf de VRT af"]

Luc Van Braekel

Mobiel internet ontgoochelt

Er bestaat een massamarkt voor het mobiele internet, maar daarvoor moeten in de eerste plaats eenvoudiger webpagines worden ontworpen. Dat merkte Tim Berners-Lee, uitvinder van het world wide web, op tijdens een congres over de toekomst van het internet. Alleen op die manier kunnen die bladzijden met draagbare toestellen geraadpleegd worden.

Berners-Lee benadrukte dat het mobiele internet heel wat mogelijkheden heeft voor de industrie en grote winsten. “Web-designers hebben geleerd om webpagina’s te ontwikkelen voor visueel gehandicapten en allerlei andere mensen,” stelde hij tijdens het congres, dat in Finland werd gehouden. “Over enkele jaren zullen ze ook weten hoe ze websites moeten ontwikkelen voor mensen met een mobiele internet-toegang.”

Het persbureau Reuters merkt op dat producenten en operatoren van mobiele toepassingen er tot nu toe nog altijd niet in geslaagd zijn om de consument mobiel aan het internetten te brengen. “Nochtans is het geen kwestie van gebrek aan vraag of interesse,” aldus Berners-Lee. “Het is het verhaal van de kip en het ei. Er zal pas voldoende belangstelling zijn als er voldoende producten ter beschikking zijn. Maar die zullen pas op de markt komen als een voldoende belangstelling is.”

Tot nu toe zijn de mobiele toepassingen volgens Berners-Lee een teleurstelling gebleven, al zorgen uitzonderingen zoals wiki’s – interactieve online notepads - dat het medium potentiële mogelijkheden heeft. “Wiki’s tonen aan hoe internauten creatief willen zijn en niet alleen maar informatie willen opzuigen,” benadrukte hij.

Daarbij noemde hij de online Wikipedia-encyclopedie als de meest geavanceerde toepassing uit deze sector. Informatie op Wikipedia kan door de lezer immers aangepast of aangevuld worden. De Engelse versie van de encyclopedie telt op dit ogenblik ongeveer 500.000 onderwerpen.

Marc Horckmans

Google discrimineert autochtonen

Google   kent alleen allochtone misdadigers. Zo blijkt uit een aantal reacties op Nederlandse fora. Typ op de zoekmachine 'misdaad door autochtonen' in, en Google doet volgende suggestie; "bedoelt u misdaad door allochtonen?".

Ronduit shockerend om vast te stellen dat onze internetbijbel Google ons onze  misdaad niet gunt. Wie denken ze wel dat ze zijn om ons -autochtonen- zo te discrimineren?
Wat is er aan de hand? Klust de Antwerpse flik bij bij Google na zijn uren? Of gaat het hier om een politiek incorrecte uitschuiver van de techniek? Even de proef op de som nemen;
 
'loge voor autochtonen'
'partnerruil voor autochtonen'
'bloemkool met patatten en dikke worst voor autochtonen'
 
Het antwoord van Google kan u al raden. Blijkbaar vraagt Google systematisch bij elke zoekopdracht met het woord 'autochtonen' of we geen 'allochtonen' bedoelen. Zeg nu nog dat die allochtonen zich niet assimileren.

Frank Ceulemans

De zieke zorgsector

De kosten van de zorgsector rijzen uit de pan. Niet enkel omwille van de steeds ouder wordende bevolking die veel meer naar de dokter moet dan jongere mensen, maar ook door de ondoorzichtige financiering en de vele misbruiken. Daarom stellen sommige politici voor kliklijnen te installeren om misbruiken op te sporen. En dat terwijl ik mijn kinderen zeg dat het niet netjes is klasgenootjes te verlinken!

Zou het niet beter zijn om echte oplossingen te zoeken voor onze zieke zorgsector?

Marktwerking heeft de kosten van onze telefoongesprekken de laatste tien jaar enorm doen dalen.

Waarom het kluwen van reglementen, tarieven, organisaties, toelagen en overheden in de zorgsector niet drastisch ontwarren? De remedie is eenvoudig: laat de markt haar werk doen zoals ze dat al zo goed gedaan heeft in tal van andere sectoren. Aangezien onze burgers met een dikke cheque in die markt rondlopen, in de vorm van hun ziekteverzekering, zou dat snel een zeer efficiënte markt worden. Iedereen gaat er dan op vooruit.

Dit voorstel is hélemaal niet te vergelijken met de situatie in de VS, waar de mensen zelf hun ziekteverzekering of ziektekosten moeten betalen en vele mensen niet verzekerd zijn. Bovendien leidt ook in de VS de overreglementering en de problematiek van de aansprakelijkheid van de artsen, tot een duur en inefficiënt systeem.

In theorie moeten we hier in België ook onze ziekteverzekering zelf betalen, door afdrachten van ons loon. In de praktijk is dat echter al lang niet meer het geval: iedereen heeft in ons land recht op verzorging. Het zou dan ook niet meer dan logisch zijn van deze ziekteverzekering een basisrecht te maken en de financiering ervan niet uit de belasting op arbeid te halen maar uit andere belastingen en uit besparingen in de administratie.

Roland Duchâtelet

Twee werkdagen per week verloren

Twee volle dagen van de werkweek gaan verloren aan zinloze vergaderingen, slechte communicatie en vage doelstellingen. Dat blijkt uit een onderzoek van Microsoft in 200 landen. Daarbij kwam ook tot uiting dat vrouwen iets productiever kantoorpersoneel zijn dan mannen.

In zijn onderzoek bekeek Microsoft de arbeidsproductiviteit op kantoren wereldwijd. De conclusie van het onderzoek is dat er van een gemiddelde werkweek van 45 uur ruim 17 uur eigenlijk niets wordt uitgevoerd.

Het belangrijkste probleem vormen daarbij inefficiënte vergaderingen. Gemiddeld voeren medewerkers 5,6 uur per week overleg en volgens de respondenten levert liefst 69 procent niets op.

Andere hindernissen voor de productiviteit zijn een gebrek aan communicatie met de collega's, onduidelijke prioriteiten en een voortdurend uitstel van activiteiten. Vrouwen leveren iets meer werk af op kantoor dan mannen. Hun productiviteit scoort 72 procent, één procent meer dan die van hun mannelijke collega's.

Marc Horckmans

Gazet van Antwerpen (GvA) wordt GVB

Zwarte dag gisteren voor de Antwerpse kandidaat-burgemeester Filip Dewinter. Na onderzoek blijkt nu dat helemaal geen geld is verdwenen bij de Antwerpse OCMW's. Er zijn wel een aantal fenomenale boekhoudkundige fouten gemaakt, maar uiteindelijk is er niet gefraudeerd en maakt het OCMW zich sterk de zaak nog te kunnen rechttrekken.

Opmerkelijk was alweer de manier waarop de verschillende Vlaamse media de zaak aan hun lezers presenteerden. Gazet van Antwerpen (GvA oftwel 'De Frut') -door sommige snode boosaards ook wel de spreekbuis van het Vlaams Belang genoemd- houdt het bij de sensationele titel: 'Voor 253 miljoen fouten in boekhouding OCMW Antwerpen'. Misschien noemen we de GvA voortaan gewoon de GVB (Gazet van het Vlaams Belang), zusterkrant Het Belang van Limburg (HBvL) wordt dan VBvL. De Morgen bloklettert idem (of werd voor het gemak gewoon de titel van het persagentschap Belga overgenomen?)

De Standaard, en niet De Tijd, komt gelijk tot de essentie van de zaak met als enige gepaste titel: 'Geen fraude bij OCMW Antwerpen'. Dat is de enigste ware boodschap. Alle andere krantentitels versterken enkel maar de demagogische gedachte dat al wie in Antwerpen een openbare functie uitoefent en niet tot het VB hoort óf een ezel óf een dief is.

Na al de bruine stemmingmakerij en valse hypotheses omtrent talrijke ambtenaren die ongegeneerd in de Antwerpse stadskas zouden graaien, ware enige fair-play bij het toekennen van titels boven dit soort berichten niet ongepast geweest.

De gemiddelde Antwerpenaar -niet steeds gestoord door enige kennis van zaken (en ik kan het weten want ik ben er één)- is al te vaak het slachtoffer geworden van slordigheden en retorische kunstgrepen die (partijgebonden) journalisten hanteren om anderen van hun gelijk te overtuigen.

Hoe iets wordt aangebracht is voor de ontvankelijkheid van de (doorsnee Antwerpse) lezer namelijk dikwijls van meer belang dan hoe iets wordt gezegd.

Dirk De Winter

De laagste bieder wint

Wie het laagste biedt op een job via de Duitse website jobdumping.de heeft kans op een betrekking. Op de site is een vacante chauffeursjob op dit ogenblik € 8 per uur waard. Er kan nog negen dagen worden geboden en het bedrag zal nog wel lager worden. Een hond uitlaten kost via de site dan weer € 10 per uur. De oprichter van de site, Fabian Loew, liet weten dat hij "de mensen zich wil laten realiseren dat er over salaris moet worden onderhandeld". Op internet meldt het onderzoeksbureau van de overkoepelende vakbondsorganisatie DGB dat bijvoorbeeld het minimumloon voor een beveiligingsbeambte € 5,25 per uur bedraagt. "Niemand mag minder verdienen." Duitsland heeft op het ogenblik 5,2 miljoen werklozen.

Wal-Mart bakt het bruin in Duitsland

De Amerikaanse supermarktketen Wal-Mart vraagt zijn werknemers om collega's aan te geven waarvan men weet dat ze een liefdesverhouding hebben met iemand op de werkvloer. De collega's moeten elkaar aangeven bij een 'overtreding' en de schuldigen worden ontslagen. Dat staat in een nieuwe gedragscode voor het personeel in Duitsland. De richtlijnen staan in een document van 28 pagina's, dat voor grote beroering heeft gezorgd onder de medewerkers.

'U mag niet met iemand uitgaan of een liefdesverhouding hebben als u de arbeidsvoorwaarden van deze persoon kan beïnvloeden of omgekeerd', aldus de nieuwe gedragscode. 'Wal-Mart overtreedt met zijn methoden regelmatig het Duitse arbeidsrecht.', zeggen de vakbonden bij het bedrijf.  De Duitse arbeidsjurist Wolfgang Pinkepank is het daarmee eens. 'Amerikaanse bedrijven trekken zich niets aan van de wetten van andere landen.' Een ander artikel in de gedragsrichtlijn bepaalt bijvoorbeeld dat een personeelslid ieder moment en zonder reden ontslagen kan worden.'

Medicijn voor de zieke zorgsector

De zorgsector is inmiddels de belangrijkste economische activiteit van ons land geworden, vijf keer belangrijker dan telecommunicatie. Door de veroudering van de bevolking zal de nood aan zorg bovendien enorm stijgen.

Iedereen kent voorbeelden van mistoestanden in deze sector, gaande van veel te dure behandelingen tot verregaande verrijking op kosten van het systeem. De ziekenzorg is Belgisch, en sommigen zeggen dat dat beter zou worden opgesplitst.

Dat lost het probleem echter niet op: de zorgsector werkt bij ons volgens een ondoorzichtig systeem. Een systeem dat niet helemaal een planeconomie is een ook geen vrije markt. De staat bepaalt wie de zorgen mag krijgen en bepaalt ook wat dat mag kosten. De staat bepaalt ook wat dokters, verpleegsters en andere medewerkers per prestatie of per maand mogen verdienen. Maar allerlei organisaties en personen misbruiken het systeem in hun voordeel.

Eén ding is zeker: dit systeem kost te veel aan de belastingbetaler. Ofwel moeten we naar een volledig gestuurd systeem waarbij alle hospitalen en infrastructuur staatseigendom worden en niemand zich verrijkt ten koste van de gemeenschap, ofwel moeten we naar een systeem waarin het aanbod van zorgdiensten gebeurt volgens marktprincipes.

Wij hebben nu allemaal recht op een ziekteverzekering. Dat vertegenwoordigt een enorme koopkracht in de zorgmarkt. Marktprincipes zijn het medicijn voor de zieke zorgsector. Door het aanbod volgens marktprincipes te organiseren, kunnen we meer zorg voor hetzelfde geld krijgen, wat automatisch ook zal leiden tot een correcte betaling van het personeel in deze sector.

Roland Duchâtelet