I know nothing...

Kalkoenen stemmen nooit voor Kerstmis

Volgende  week zijn er verkiezingen in Irak. Wie af en toe een nieuwsuitzending volgt vraagt zich af hoe de Amerikanen dat voor mekaar zullen krijgen, maar eigenlijk doet dat er verder niet toe. De voormalige CIA-agent Allawi - volgens de laatste berichten zelf ook wat 'trigger-happy'- wordt hoedanook de volgende president van Irak, naar het beeld van Hamid Karzai in Afghanistan. De Amerikaanse media trakteren ons volgende zondag dan ook royaal op de gebruikelijke lachende gezichten van gelukkige Iraakse kiezers bij hun eerste democratische stembusgang. Kort daarop volgt de uitslag met een nieuw-verkozen president die eenzelfde legimiteit geniet als pakweg Hitler's opvolger Karl Dönitz.

Esther Hazi

De pi-obsessie van Scarlet

                              

Internet Provider Scarlet schrapt oude 'pi'-extensies in mailadressen en domeinnamen. 'Pi' staat voor Planet Internet, de provider die hier in ons land in 2003 werd overgenomen door Scarlet, het fijne bedrijfje aan de Medialaan in Vilvoorde. Planet Internet-klanten behielden na de overname gewoon hun pi-extensie. Tot vandaag dus. Scarlet spoort zijn trouwe klanten al enige tijd vriendelijk doch met aandrang aan mail- en andere instellingen te wijzigen in 'scarlet'.
Een IT-leek vraagt zich al gauw af of de 'migratie' die Scarlet doorvoert echt nodig is, al ben ik die tattoo met de naam van mijn ex ook liever kwijt dan rijk. Eerlijk is eerlijk. Maar wat mijn verstand dan weer helemaal te boven gaat is waarom de nakende overgang van Scarlet sinds een dag of drie gepaard gaat met een mail of twintig per dag. Niet dat ik mijn huiswerk niet had gedaan. Ok, er bleek toevallig nog ergens een slapende pi-account achtergebleven in mijn Outlook, maar baat het niet dan schaadt het niet, toch?
Ofwel zitten ze daar in Vilvoorde met een virus -de VTM-refter ligt op loopafstand-, ofwel vinden ze het leuk om hun abonnees te spammen.

Frank Ceulemans

L'église? Moi non plus...

Dat het Vaticaan niet echt mee met de tijd is, is geen nieuws. Wanneer, zoals eerder deze week, iemand  binnen de Kerk dan eens een lichtjes progressievere houding aanneemt dan 'the usual nonsense', flakkert telkens weer de hoop op dat het clubje oude Chinezen in Rome alsnog het licht zou hebben gezien. Maar amper had de boodschap de wereld bereikt of de boodschapper werd alweer meedogenloos neergekogeld. Zelden geziene productieve dagen nochtans daar bij de Heilige Stoel, die eerder deze week ook al trachtte de christen-rechterhand van de massamoordenaar Saddam Hoessein vrij te krijgen.

Wie bij de hamburger slaapt...

                              

De bij leven en welzijn fris ogende opper-
McDonald Charlie Bell is niet meer. De 44-jarige Australiër stapte zo'n vier maanden geleden op bij McDonald's wegens endeldarmkanker. De kanker bleek sterker dan de man. Bell's voorganger had forfait gegeven wegens een beetje dood na een hartaanval.
Slechtere reclame had Mc Donald's zich niet kunnen wensen. 'Le Big Mac' naar binnen werken zal nooit meer hetzelfde zijn, behalve voor uw endeldarm misschien.

U voelt mij al komen; is hier sprake van een toevallige samenloop van omstandigheden, of was Bell de vleesgeworden McVeggie?
Volgens een Britse krant is er overduidelijk stront aan de knikker. Bell beantwoordt als geen ander aan the american dream. Hij werkte op zijn vijftiende in het lokale hamburgerrestaurant, en vrat zich in de daarop volgende dertig jaar een weg naar de top. 'Vrat', want in die dertig jaar zou Bell zich op dagelijkse basis te goed doen aan de fijne vleeswaren van McDonald's. De veredelde documentaire Super Size Me indachtig lezen we op de Vlaamse versie van de McDonald's-website;

"Vetten: ons lichaam heeft er nodig, maar liefst zonder overdaad en van goede kwaliteit."

Mc Donald's weigert een verklaring te geven voor de dood van Bell; maar;

"Experts fear eating too many burgers can cause cancer."

Misschien volgende keer toch maar voor de warme appelflappen gaan...

Frank Ceulemans

'Free Tareq Aziz', zegt de Kerk

 

Condoleezza Rice, de toekomstige bazin van de wereld, voegt 4 landen toe aan de lijst van staten die samen de 'As van het Kwaad' vormen. Mooi zo. Ook het Vaticaan roert zich en eist de vrijlating van de door-en-door brave christenmens Tareq Aziz, een man die decennialang de rechterhand van de beul Saddam Hoessein was en het uithangbord bij uitstek van het tyrannieke Iraakse regime in de periode van de eerste Golfoorlog. Rice en het Vaticaan, een ideale combinatie voor een betere en veiligere wereld. Soms vraag je je af of die mensen  écht niets beters te doen hebben.

IBM-model voorspelt surfgedrag klant

Een Israëlische wetenschapper heeft een techniek ontwikkeld waarmee klantgedrag op een website kan worden voorspeld op basis van een enkele aankoop. Amit Fisher, onderzoeker van IBM in Haifa, zegt in de Financial Times dat webwinkels met zijn model nauwkeurig de levenslange klantwaarde kunnen berekenen. Het unieke van het model van Fisher zit in de voorspellende kracht bij het eerste bezoek, waarna la met een behoorlijke mate van zekerheid kan voorspeld worden hoe de klant zich in de toekomst zal gedragen. Het model baseert de voorspelling op het gedrag van andere klanten. De reeds bestaande modellen hebben eerst een serie bezoeken of aankopen per individuele klant nodig. Met deze technologie is het voor webwinkels mogelijk verzoeken van de meest waardevolle klanten met voorrang te behandelen. (FEM Business)

Nepsollicitaties journalisten Telefacts tonen andermaal discriminatie allochtonen aan

Het probleem van de achterstelling en discriminatie van allochtonen op de arbeidsmarkt is reëel. Uit cijfergegevens van de VDAB blijkt dat het dragen van een vreemde naam een grote handicap is in de zoektocht naar een baan. Het al dan niet hebben van de Belgische nationaliteit maakt daarbij weinig verschil. Uit een analyse van het gebruik van het Kiss-systeem door de Vlaamse werkgevers blijkt dat 38 procent van de cv’s met Belgisch klinkende namen en voornamen werd ingekeken. Bij cv’s van werkzoekenden met een Marokkaanse of Turkse naam loopt dat percentage terug tot 22 procent.

Dergelijke discriminatoire mechanismen spelen ook in het buitenland. Een academisch onderzoek in Frankrijk met medewerking van uitzendkantoor Adia toonde aan dat een kandidaat met een ‘Magrebijnse’ naam vijf keer minder kans heeft dan iemand met een Franse familienaam om te worden uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek.

Een buitenlands diploma, zelfs een universitair, is ook geen verzekering tegen vooroordelen en discriminatie. Het is evenmin een garantie op een job, niet eens op een betrekking onder zijn of haar kwalificaties. Tot dit besluit kwam een onderzoekster van het departement Sociale en Culturele Antropologie van de Universiteit Leuven enige tijd geleden in haar studie over de positie van 136 hooggeschoolde allochtonen op de arbeidsmarkt. Ook uit andere studies blijkt dat werkgevers afhaken op het moment dat de sollicitant zegt Mohammed en niet Jan te heten, zelfs als Mohammed en Jan precies hetzelfde profiel hebben of evengoed scoorden op testen.

Als autochtonen met een minder aantrekkelijk profiel dan andere solliciterende allochtonen systematisch uitgenodigd worden voor een gesprek, terwijl de beter gekwalificeerde allochtoon even systematisch naast het net vangt, is er overduidelijk sprake van achteruitstelling op basis van ras. En dat zoiets gebeurt, zelfs bij grote en gerenommeerde bedrijven en selectiekantoren, werd nogmaals aangetoond tijdens een recente uitzending van het VTM-programma Telefefacts. Als onderdeel van de uitzending waarin werd uitgepakt met gegevens over een grootschalige enquête over 'De Belg en racisme' stuurde de redactie nepsollicitaties naar 13 bedrijven met openstaande betrekkingen: per vacature drie sollicitaties, waarvan twee van ogenschijnlijke allochtonen en één van een autochtoon. De namen van de betrokken 11 bedrijven en 2 selectiekantoren werden door de programmamakers tijdens de uitzending niet vernoemd, maar zijn ons bekend. Er werd voor gezorgd dat het cv van de autochtoon minder goed beantwoordde aan het vereiste profiel. Men ging zelfs zo te werk dat er opzettelijke taalfouten gemaakt werden in de cv's en begeleidende brieven van de zogenaamde autochtone kandidaten. En wat bleek: slechts één allochtoon werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek en dit na de uitzending. Misschien bestond de schrik voor de mogelijke negatieve impact van de uitzending op het imago van de onderneming die zich als gangmaker betreffende diversiteitmanagement opwerpt. In een geval, de Suikerraffinaderij van Tienen, werd niemand van de nepsollicitanten uitgenodigd en werd uiteindelijk iemand aangeworden die perfect beantwoordde aan het gewenste profiel. Enkel in dit geval mogen we racistische discriminatie uitsluiten. Het bedrijf dat na de uitzending reageerde en toch een allochtoon uitnodigde, geniet van het voordeel van de twijfel. In alle andere gevallen speelde onmiskenbaar een vorm van xenofobie mee.

Marc Ernst

Ex-topman Axa pleit voor anonieme cv's in kader van antidiscriminatie allochtonen

In recente krantenberichten over het gebruik door Selor, het selectiebureau van de federale overheid, van anonieme cv's bij de rekrutering van kandidaat-ambtenaren stond er nogal wat humbug. De foute informatie was het gevolg van een onnauwkeurig communicerende excellentie, in casu Claude Dupont, minister van Ambtenarenzaken, Maatschappelijke Integratie, Grootstedenbeleid en Gelijke Kansen. Het was niet de schuld van een journalist die het weer eens niet begrepen of slordige notities had gemaakt. Het oorspronkelijke artikel verscheen in Het Nieuwsblad. De foute informatie werd weliswaar klakkeloos overgenomen door journalisten van verschillende andere dagbladen. In tegenstelling tot HRM Focus waren ze blijkbaar te lui om het kabinet van de minister eventjes te contacteren. In tegenstelling tot de krantenberichten bestaan er geen plannen en dus ook geen federaal wetsontwerp dat bedrijven zou verplichten om anoniem te rekruteren. Het is evenmin waar dat dergelijke verplichting vandaag al in Frankrijk bestaat. Tot slot is het zo dat Selor nu al van anonieme cv’s gebruikt maakt. Het selectiebureau doet dit enkel bij de aanwerving van statutaire federale ambtenaren. Maar binnenkort zal het dat echter ook doen voor de rekrutering van contractuelen. Dit gebeurt in kader van een actieplan om het aandeel allochtone medewerkers bij de overheid te verhogen. Dit cijfer is er dramatisch laag, zo bleek uit een recent onderzoek van KULeuven socioloog Albert Martens, en veel lager dan in de privé-bedrijven.

En wat is in Frankrijk aan de hand? We zetten even de feiten op een rijtje. In november diende een volksvertegenwoordiger een amendement in bij het wetsontwerp over de sociale cohesie. In zijn wetsvoorstel was onder meer sprake van het verplichte gebruik van anonieme cv's bij aanwervingen door bedrijven van meer dan 250 medewerkers. Al enige tijd maakt de ANPE (de Franse openbare arbeidsbemiddelaar, de evenknie van onze VDAB of Forem) van Lyon gebruik van anonieme cv’s als antwoord op de achteruitstelling van migranten op de arbeidsmarkt. De regering vroeg echter aan Claude Brébéar, de voormalige topman van Axa, en aan ex-minister Roger Faroux om een technische commissie betreffende de problematiek van de discriminatie van allochtonen op de arbeidsmarkt voor te zitten. Die commissie zou in de loop van januari een rapport voorstellen. Nog voor het verschijnen van dat rapport pakte Axa uit met de mededeling dat het in de loop van januari zal starten met het veralgemeende gebruik van anonieme cv's en dit in het kader van het vergroten van de participatie van allochtonen aan de arbeidsmarkt. Sinds 26 jongsleden is anoniem solliciteren via de website van axa.fr een feit. Hert is te zeggen: uiteraard voeren de kandidaten nog steeds hun naam in, maar die worden gemaskeerd voor de rekruteerder. Die krijgt de identiteit van de sollicitant pas te zien in een tweede fase, nadat de kandidaat doorheen een eerste (anonieme) cv-selectie geraakte.

George Anthoon, HR-director Axa Belgium, staat niet afkering tegenover het systeem maar wenst nog even te wachten en de technische aspecten er van te onderzoeken vooraleer het eventueel ook over te nemen. Maar Anthoon benadrukt dat er zich bij Axa België geen probleem van discriminatie stelt en dat het bedrijf allochtonen die beantwoorden aan het gestelde profiel probleemloos aanwerft. Zelf het dragen van een hoofddoek wordt niet als een probleem beschouwd. Op de hoofdzetel in vorst werken er bijvoorbeeld drie moslimvrouwen mét hoofddoek.

In al zijn onnozelheid stuurde de Spirit-persdienst een communiqué de wereld in waarin de partij stelde het (niet bestaande!) wetsvoorstel van minister Dupont te steunen en het anoniem solliciteren te willen uitbreiden tot de privé-sector. Dit laatste voorstel is ongetwijfeld eerder het gevolg van de profileringdrang van de partij dan van rustige reflectie gebaseerd op grondige kennis van zaken. Spirit-kamerlid Annelies Storms was er als de kippen bij om ook een graantje mee te pikken van de media-aandacht en beloofde een wetsvoorstel in te dienen die het anoniem solliciteren in de privé-sector verplicht zou maken. Is er dan niemand die de tafelspringers in die partij wat kan intomen?

Marc Ernst

Natuurrampen

De zeebeving in Zuidoost-Azië is met 165.000 slachtoffers de belangrijkste natuurlijke catastrofe die wij ons recent kunnen herinneren. Maar er waren ook andere natuurrampen nog niet zo lang geleden...

Het mislukken van de oogst op grote schaal bijvoorbeeld. Zelfs in Europa is er daarvan nog een recent voorbeeld, een natuurramp die zes keer meer slachtoffers eiste dan de tsunami. Door een aardappelziekte werd Ierland tussen 1845 en 1850 geteisterd door een hongersnood waarbij meer dan 1 miljoen mensen stierven en nog eens 1 miljoen Ieren gedwongen emigreerden. Er woonden toen 8,5 miljoen mensen in Ierland. Nu wonen er 5,5 miljoen mensen: 4 miljoen in de republiek Ierland en nog eens 1,5 miljoen in Noord-Ierland. Met de bestrijdingsmiddelen die we vandaag in de landbouw gebruiken, zou die ramp voorkomen zijn geweest. Dat is een bedenking die het debat over de genetisch gemanipuleerde gewassen misschien kan nuanceren.

Maar er is iets wat ook dat aantal slachtoffers ruim overtreft: de Tweede Wereldoorlog met 50 miljoen doden. Daarom, als we een wens mogen uiten voor 2005 en de komende jaren dan is het wel: nooit meer oorlog!

Roland Duchâtelet

Maak je vijand eens supergeil

Het Amerikaanse leger heeft getracht een heuse seksbom te maken. Op zoek naar wapens kwam het bizarre 'wapen' in 1994 tijdens een brainstormsessie van de Amerikaanse strijdkrachten kort ter sprake. De seksbom was onderdeel van een onderzoek naar een reeks niet-dodelijke chemische wapens. De tegenstander zou erdoor 'verzwakt' moeten worden. Het leger verwierp echter meteen het idee voor een dergelijk stimuleringsmiddel voor homoseks. Het vroeg het Pentagon 7,5 miljoen dollar om de middelen te ontwikkelen. De documenten zijn op internet gezet door de organisatie The Sunshine Project.